Қазақта «Тәрбие – тал бесіктен» деген терең мәнді сөз бар. Бұл – тәрбиенің адам өміріндегі орнын айқын көрсететін нақыл. Баланың алғашқы ұстазы – ата-анасы. Олар баланың бойына жақсы мен жаманды, дұрыс пен бұрысты ажыратуды, үлкенге құрмет, кішіге ізет көрсету сияқты адами қасиеттерді сіңіреді. Отбасындағы жақсы тәрбие – баланың бүкіл болашақ жолына әсер етеді.

Бүгінгі заман – технология ғасыры. Ғылым мен техниканың дамуы адамзат өмірінің барлық саласына өзгеріс әкелді. Кеше ғана қолмен жасалатын жұмыстарды бүгін роботтар мен жасанды интеллект атқарып жатыр. Ал ертең бізді одан да керемет жаңалықтар күтіп тұр.

Патриотизм – бұл жай ғана ұран емес, бұл әр адамның жүрегінен орын алатын Отанға деген адалдық пен сүйіспеншілік сезімі. Нағыз патриот – туған жерін, халқын, мәдениетін шын жүректен сүйетін, елі үшін аянбай қызмет ететін адам.

Бүгінгі күннің басты мәселелерінің бірі – қоршаған ортаның ластануы және экологиялық ахуалдың күрт нашарлауы. Адамзат техникалық дамуға ұмтылған сайын, табиғатқа деген жауапкершілігі мен құрметін ұмытып бара жатқандай. Ал табиғат – біздің тіршілік ортамыз, өміріміздің қайнар көзі.

Қай халықтың болмасын болашағы — сол ел тәрбиелеп өсірген жас ұрпағы. Ал ұлттың болашағы жастардың бойындағы ұлттық сана мен тәрбиеге тікелей байланысты.

Қазақ халқы үшін ұлттық тәрбие – ата-бабамыздан келе жатқан асыл мұра, ұлттың негізі мен болмысының айнасы. Ұлттық тәрбиенің түп-тамыры халқымыздың салт-дәстүрінде, әдет-ғұрпында, тілінде, дінінде, өнері мен мәдениетінде жатыр. Бұл ұғым – тек білім беру емес, жас ұрпақты адамгершілікке, отансүйгіштікке, салт-дәстүрді құрметтеуге баулитын кешенді тәрбие жүйесі.