Балаға өскен ортаның әсері мол

Жақсы қасиет болсын, жаман қасиет болсын бала көбіне отбасында көргенінен үйренеді, соны қайталайды. Бұл ежелден белгілі жағдай. «Әкеге қарап ұл өсер, шешеге қарап қыз өсер» деген халық даналығының бәрі тәжірибеден, өмірден алынған. Бұл мақал-мәтелдің түйіні бала ата-анаға, өскен ортаға қарап өнеге алады, үлкендердің іс-әрекетінен тәлім алады дегенді білдіреді. Сол орта қандай? Айналасында құлдырандаған сәбилер өсіп жатқанын сезетін, олардың аса байқағыштығы, қабылдай қояр сезімталдық қасиеттерімен санасып жүрген ересектер бар ма? Бар болса өзінің ұсақ-түйек, ірілі-ұсақты әрекеттеріне есеп бере әрекет етеме? Жоқ балаб деген не біледі, әрі кішкентай ғой, өсе келе түсінеді-деген оймен баланың көзінше баланың көзінше бейпіл сөйлеп, ыңғайсыз әрекеттер жасай ма? Осының бәрінің үйдегі балаларға егіліп жатқан өнеге, көрсетілген үлгі екенін ойланамыз ба? Осы төңірегінде ой қозғасақ өмірден келтірер мысалдар мен көріністер көп-ақ.

Мектеп жасына дейінгі баланың шығармашылығын театр түрлері арқылы дамытып, сөйлеу қабілеттерін жан - жақты жетілдіру; - Қазақ тіліне деген құрмет сезімдеріне тәрбиелеу

Кәзіргі уақытта біз күрделі тарихи кезендердін бірін кешудеміз. Яғни, дүние байлық рухани құндылықтан басым болуы, балаларда патриотизм мен азамат әділеттігі, кең пейілдігі, қамқорлығы, мейірімділігі туралы түсініктерін мүлдем өзгертеді. Адам, қоғам, мемлекет рухани ұстамды білімді қажет етеді. Егер біз шынайы түрде құқықтық мемлекетте өмір сүргіміз келсе, ұстамды-рухани білім керек. Баланын жан-жақты дамуына жағдай жасау, онын жалпы ұлттық рухани құндықтарына сай тұлғалық мәдениет негіздерін иеленуі, мектепке дейінгі тәрбие мен оқу талаптарынын бірі болып табылады. Мектепке дейінгі жаста бала тұлға ретінде дамуы мен социализация тұрақтану негіздерін қалыптастыруына лайықты доминант ұйымдастырылуы қажет және бүгінгі мезетте, біздін пікіріміз ше, мектепке дейінгі жасты балаларды этномәдениетті тәрбиелеу доминантты деп саналады, дегенмен тәрбиеші, ересектер тәрбиенің осы сәтін жіберіп қойса, яғни ересектер өмірінде өз табиғатының негізедерін, қайдан шыққанын білмейтін адам боп қалады. «Кәзіргі уақытта мекетепке дейінгі педагогикада мектепке дейінгі балаларды (жеке ынтасы, дифференциация түсінігі мен көрінісі арқылы жалпыдан жекеге көшу, жалпы логикалық дамытуына сәйкес бірте-бірте қалыптасу мен дамуды атқаратын) этномәдениеттік үйлесімге тәрбиелеуге көңіл аударады.