Әлемді түзеймін десең, әуелі өзіңнен баста

Қолымыздағы смартфон – тек байланыс құралы емес, жаңа заманның айнасы. Онда ұрпақтың ойлау қабілеті, сезімі мен уақыты қамалған. Бір мезетте мыңдаған ақпаратты қабылдап, сараптап, қайта шығара алатын адамның мүмкіндігі өзгеріп барады.

Цифрлық жалғыздық дегеніміз – адам виртуалды әлемде белсенді бола тұра, шынайы өмірде эмоционалды жалғыздықты сезіну.

XXI ғасыр – технология дәуірі. Біз байланыс құралдары артып, ақпарат ағыны үдей түскен заманда өмір сүріп жатырмыз. Адам баласы бұрын-соңды болмаған мүмкіндіктерге қол жеткізді: әлемнің түкпір-түкпірінен достар табу, бір сәтте жүздеген адаммен сөйлесу – қалыпты жағдай. Бірақ осының көлеңкесінде бір үнсіз құбылыс өсіп келеді. Бұл – цифрлық жалғыздық. Цифрлық жалғыздық дегеніміз – адам виртуалды әлемде белсенді бола тұра, шынайы өмірде эмоционалды жалғыздықты сезіну. Бұл құбылыс әсіресе жастар арасында кең таралған. Әлеуметтік желіде жүздеген «досы» бар адам шын өмірде мұңын бөлісетін жан таппай, ішкі күйзелісін ешкімге айта алмай жүреді. Жасөспірімдердің көпшілігі TikTok, Instagram сияқты платформаларда өзін басқаша көрсетуге тырысады. Виртуалды бейнені шынайы тұлғадан биік қою – өзін-өзі жоғалтуға алып келеді. Уақыт өте келе, адам шынайы байланыстан алшақтайды, бетпе-бет әңгімелесуге қиналады. Бұл – адамның психикалық саулығына тікелей әсер етеді. Сонымен қатар, цифрлық жалғыздық отбасылық байланыстарды да әлсіретуде. Бәріміз бір үйде отырып, әрқайсымыз телефонға үңіліп отырамыз. Көзге көрінбейтін бұл үдеріс қоғамды рухани тығырыққа тіреуі мүмкін. Цифрлық жалғыздық – қазіргі заманның үнсіз эпидемиясы. Бұл мәселе жайлы ашық айту, оны зерттеу – болашақ ұрпақтың жан саулығын қорғаудың алғашқы қадамы. Виртуалды әлемнен алыстап, шынайы әңгімеге, жылы қарым-қатынасқа, жанды көзқарасқа қайта оралатын кез келді. Өйткені адам баласының жанына керек нәрсе – лайк емес, түсіністік.