Біздің үйдегі дәстүр.Дастархан тәртібі.

Біздің үйдегі дәстүр. Дастархан тәртібі. Біздің отбасы жүздері ашық,көңілді адамдардан құралған.Кез келген нәрседен шектеу қойылмайды,бірақ "тәрбие тал бесіктен" демекші,отбасы мүшелері қатаң тәртіппен тәрбиеленеді.Айтып жатырған қатаң тәртібім бала тәрбиесіне өте маңызды әрі болашақта оның адам болуына көмектесетін бірден бір құрал.Үйде үйретілген тәрбие сыртта міндетті түрде пайдаға асатыны өсе келе көзбен көріп,қолмен істей отырып байқалуда.Тақырыпты тәрбиемен бастау себебім,біздің үйдегі керегесі ең мықты дәстүр тәрбиеге байланысты.Ол - дастархан тәртібі. "Ас атасы - нан".Дастархан басына өзіміз отырып,тамақ ішіп,қасық ұстап үйрене бастаған шағымыздан алғаш естіген сөз осы,сондықтан асты наннан бастаймыз.Дастарханда бәрінен қызығы - тамақты Әкенің бастағанын күту.Иә иә,біз әрқашан тамақ ішпес бұрын әкемізді күтеміз.Ол мейлі теледидар қарап жатсын,сыртта жүрсін,алдымен тамақ ішуге шақырып, "Биссмиллях!" деп наннан ауыз тиген сәтте бәріміз тамақтануды бастаймыз. Дастархан тәртібінде бос сөйлеу мүлдем жоқ.Кішкентайымыздан үлкендер бәрінің басы бір дастархан басына жиналған сәтте тәрбиелік мәнге толы әңгімелер айтып,туыс-туманы танытып отырады.Ал балаларға үлкендер сөз ұсынған кезде ғана өз қызықтарын айтса болады.Өйткені,сөйлеймін деп ауқаттанбай қалмасын деп ниеттенеді.Жалпы осы "Дастархан тәртібі" бойынша отбасылық оқиғадан үзінді айтып берейін,сол кезде қызық әрі түсінікті болар. Жұма күнгі таңда үлкендер жұмысқа,балалар сабаққа кетпес бұрын таңғы ас ішеміз. Кеш тұрып "Кешігіп барамын,ішпеймін!" дегенімде Анам: "Наннан аттап қалай кетесің?Оразаңды ашпай күніңді бастама.Отыр,шәймен ең болмаса наннан ауыз ти!" деді.Анамның сөзін жерге тастамай,бір шынаяқ шәй мен нан-майымды жеп сабаққа шықтым.Шығып бара жатырғанымда, әкемнің "Бүгін- Жұма.Бауырсақ пісіріп,дүние салған жандарға дұға жасайық"деген сөзін құлағым шалды. Түс.Анам бауырсақ қоңырсытып,терезе ашып,сағат 12:00ге дейін иісін шығарып пісіріп қойыпты.Сабақтан енді келген інімнің"Анашым,бауырсақ беріңізші" деген дауысы жарқын естілуде.Әкем де жұмыстан келіп,машинасын қарап жатыр екен.Сөйтіп,бәріміз дастархан басына жиналдық,тек Әке әлі келмеді.Інім отырған бойда,бауырсаққа жармасты.Анам қолынан түртіп,көзбен "әкеңді күт"деген көзқарас танытты.Кішкентай болса да інім соны түсініп тұр.Сіңілім отырмас бұрын сыртқа шығып әкені шақырды.Әке келгенше бізде іштен орамал тағып шығып,қайта дастарханға келдік.Әкем келіп,қол жайып дұға жасап,бата беріп, бауырсақтан ауыз тигеннен кейін біз де астан алдық.Бешбармақ жеуге көрші әжені жиі шақыратынбыз.Ол кісі де бірге болып,абыр-дабыр,у-шу болып түскі ас ішеміз.Үлкендердің әңгімесі өте қызық.Әсіресе өткеннен сабақ етілген әңгіме тыңдау - біздің сүйікті ісіміз. Кешкі аста "Күндерің қалай өтті?Не қызық болды?Сабақ алатын дүние болды ма?" деген сөзді я әкемнен,я анамнан күтіп отырамыз.Сұраған бойда үлкеннен кішіге дейінгі реттілікпен әңгімемізді айтамыз.Бірақ, біреудің айтқан сөзін,біреуге деген ренішімізді,болмаса мүлде басқа біреулердің әңгімесін,былайша айтқанда "өсек,өтірік" әңгіме мүлде қозғамаймыз! Ал аузымыздан "сабақ" сөзі шыққан бойда,әкеміз білімімізді тексеріп кететін.Білмей жатса,менен "Ақгүл,қызым,қара, дұрыс айтып жатыр ма?" деп сұрап қоятыны да бар.Ол өз алдына бөлек қызық уақыттар. Осылай дастархан басына төрт басымыз түгел жиналған кезді тиімді пайдалануға тырысамыз.Ата-ананың айтқан әр сөзі біздің адам болуымызға тікелей әсер етеді.Олар ешқашан болмасын деп ниеттенбейтіні анық.Сондықтан,отбасымен өткізген әр сәтті бағалаған абзал! (Оқиға шынайы өмірден алынған.Сурет ЖИ арқылы жасалған.)